Margreet en Kart

We begonnen de schoonfamilie-paasviering met klootschieten in’t Joppe. Twee teams waarvan de onze al snel de zwakste bleek. Maar wat kon het schelen. Het weer was zonnig en zwoel, het ontbottende landschap aards en lieflijk, en de kinderen dartelden in berm en beemd, meer in hun eigen spel dan betrokken in het af en toe werpen van de kloot. Margreet en Mart hadden een verassing in petto, want na het spel vervoerden ze ons naar de nabijgelegen kartbaan. De kinderen kregen stoere integraalhelmen op en namen enthousiast plaats in de skelters. Bart was de enige die een haarnetje onder z’n helm had aangetrokken. Hij reed als langzaamste over de baan en was steeds druk in de weer het over zijn ogen heenzakkende netje naar boven te duwen. Bij alles wat hij doet werkt hij onbewust aan de verhoging van de aandoenlijkheidsfactor. Derk scheurde, stoertje als hij is, als een ware formule1-coureur over de baan, bij de tribune een hand opstekend om ons als uitzinnig publiek te groeten. Coos had een smaakvolle witte helm uitgekozen en haar blonde lokken wapperden er vrouwelijk onder vandaan. Ze reed zoals altijd, vlot doch beheerst. Na de tien minuten rijtijd waren ze door het dolle. We konden niet anders dan beloven over niet al te lange tijd nog eens te gaan. Margreet en Mart hebben, genereus dat zeker, de racelust in hen opgewekt. Pasen anno 2007.