Veldwerk

Vorige week in Amsterdam een hele middag met twee kantonrechters gebogen gezeten over een model-dagvaarding .Alle mogelijke databankveldjes die daar voor nodig zijn doorgenomen en waar mogelijk gesnoeid. Deze week met Anne in de stuurgroep voor het landelijk advocatentableau velden kunnen schrappen waar mogelijk. Dat scheelt ons tijd en werk. Gisteren gekeken naar een documentproductieprogramma dat ook handig overweg kan met velden uit welke databank dan ook. Weer veel inhoudelijk aan de slag geweest en dat bevalt goed. Minder managen en meer krassen.
 

In Between Dreams

Enkele weken geleden raadde Heleen in Plato mij dit schijfje van Jack Johnson aan. Leuke luistermuziek voor Hetty, zo voor in de zomer. Ook Martin Bril was er in de Volkskrant lyrisch over. Gelukkig ook een wat negatiever commentaar gevonden op de Haagse Plato-site. Ik sluit me aan bij de Amsterdamse en Deventer-grachtengordel. Lekker om naar te luisteren! 

Schoonmama verjaart

Heleen is vandaag 73 geworden. Vorig jaar succesvol geopereerd aan darmkanker en nu alive and kicking. Ze heeft het zwaar want Cor is ziek, zijn longen worden steeds slechter en hij heeft heel weinig lucht. Ze is heel zorgzaam en ook soms angstig, dat spreekt voor zich. De kleinkinderen bieden troost en liefde. Schoonzoon eet van de heerlijke bowl en slagroomtaart en luistert naar haar verhalen uit de verschrikkelijke tweede wereldoorlog.

Ringshot

Joep heeft voor het eerst van zijn leven een mobiele telefoon. En niet zo maar een. Je kunt er fotoos mee maken en die kun je dan opslaan op je toestel bij het nummer van de gefotografeerde. Bel je hem dan verschijn je vervolgens op zijn display. Dus niet meer een naam in beeld maar een plaatje. Joep als levend voorbeeld van de wet van de remmende voorsprong.  

Wo ist der Saloon, John

Zoals beloofd. De afdruk van de saloonscene tijdens het eindejaarsfeest op de Hagenpoort. Pa en ma overdreven enthousiast en de kinderen in een serieuze pose. Met dank aan Frank en Annet voor foto en enscenering.

Kouwe douche, warm bad.

Vanavond hadden de kinderen heel veel plezier onder de tuinsproeier (zie onderste foto). Koud maar heerlijk bij dit warme weer. Ik herinnerde mij een foto in mijn moeders album.Heb die snel gescand. Met de buurmeiden van Assink, Hermien en Marianne, onder de sproeier. Zoiets is al meer dan 40 jaar leuk en dat is een geruststellend idee. De samenleving verandert volgens sommigen heel snel, maar het genot en spelplezier van de sproeier blijkt eeuwig.(helemaal links op de bovenste foto dat ben ik) 

Satellite of Love

Google heeft een mooie aankoop gedaan, ze hebben het programma keyhole o.i.d gekocht. Met dit programma zoek je locaties op de aardbol. Je vliegt er als het ware naar toe en je kunt in sommige steden inzoomen tot op het gebouw. Het paleis op de dam heb je zo in beeld. Dit geeft je het gevoel in een fantastische spionagesatelliet te zitten zonder dat je zo'n eng ding in hoeft. Virtueel door de ruimte varen met Google Earth. Ik vind het een belevenis. Van Tokio, tot Washington, van Oslo naar Johannesburg in een vloek en een zucht. Een streaming atlas met een extra dimensie.Mooi!(Je hebt er wel een breedbandverbinding en een stevige PC voor nodig.)

Wat Ken ken...

Retorische gaven zijn onmisbaar voor politiek leiderschap. Op de avond na de aanslagen in Londen valt je weer eens op hoe slecht het met onze minister-president is gesteld. Als hij er iets uitbijt dan zijn het korte nietszeggende zinnetjes, uit dat benepen christelijke mondje met die dikke lippen, en zonder enige zeggingskracht, emotie, zonder enig charisma. Dan de Engelsen, Tony was op zijn best direct vanuit Gleneagles, maar Ken Livingstone, de burgemeester van Londen, deed het de day-after, net terug van de Olympische verkiezingen in Singapore, nog fraaier. Inhoudelijk klopt zijn tekst bij lange na niet, maar zoals hij het vertelt geloof je het niet alleen, maar krijg je er zelfs kippenvel bij. Politiek theater op zijn top: management by speech. Ik zou graag z'n speechwriter willen zijn.

Daltonsonderwijs

Op de dag dat in Londen vier metro's en een bus werden opgeblazen vierden wij rustig het eindejaarsschoolfeest op Coos d'r Hagenpoort. Als thema, in de ogen van fanatieke moslims nog steeds actueel, het Wilde Westen. Dus werd het in de avondzon badende schoolplein bevolkt door cowboys en indianen. Annet had een leuk initiatief ondernomen. Je kon je laten fotograferen in Western-outfit in een schattig saloondeurdecor. Op deze foto zie je haar en Frank druk bezig met het regisseren van het zoveelste tableau-vivant. Als ons familiekiekje komt zal ik er een blogje van maken.
Deventer behoort niet tot het Wilde Westen, dat spelen we alleen af en toe een beetje.
 

Daventria

Op de veiling bij Bubb Kuyper (zie eerder blogje) heeft Sicco een lithootje van Appel op de kop getikt. Ik ben een kaart van Deventer rijker. Uitgesneden uit een BRAUN/ HOGENBERG-atlas van rond 1575. Is natuurlijk heel oubollig maar past zo fraai bij mijn Overijsselse kaart. Nu nog een kamer met lambrizering, een pijpenrekje, de kinderen die naar Pa worden gestuurd om een standje te krijgen en het kamermeisje om er een in te nemen. Mijmeren bij deze ingekleurde ets (birds-eye-view) waarbij het opvalt hoe weinig het stratenplan van onze binnenstad is veranderd in 500 jaar. (voor een grotere weergave moet je op de foto klikken of bij mij thuis komen)  

Tour d'Olst

Over een paar weken willen we wat gaan fietsen langs de schone blaue Donau. De kinderen moeten dan wel wat getraind. Dus zondagmiddag met de jongens een mooie tocht gemaakt. Bart kloeg om de vijf minuten over zijn vermoeidheid, dus moest er af en toe worden bijgetankt (zie foto) We belandden in Boskamp en bezochten het Buiten van Agnes en Martijn. Een schuur in aanbouw, overal stapels stenen, een boomgaard met louter jonge aanplant, zij zwanger van de derde, en hij op een tractor. Ieder werkt op zijn of haar manier aan een gelukkig bestaan. Wij reden vervolgens naar het Olster veer. Aan aan de overzijde stond Hetty met de bezembus klaar. Het was een heuse zondag.  

Op hoge poten

Een klassieke garnalencocktail, een lekker vissie, goede witte wijn (met draaidop) en Supertramp: gezellig eten bij Margreet en Mart en Erik. Daarna moesten we de stad in om nog even wat "Deventer op Stelten" te zien. Ik transpireerde alleen al zwaar van de mensenmassa. Met stelten en bewegingstheater heb ik geen enkele affiniteit. Ik wil tekst horen. Gelukkig waren we laat, vanwege het prettige dineetje, en was het snel afgelopen met de buitenpret. Bizar dat er zoveel mensen op afkomen maar wel heel leuk voor Hein en Anjo. 

Lappenmand

Eerst werd Derk ziek, toen Bart. Een week later weer Derk, toen Hetty, toen ik, toen Bart en uiteindelijk moest Coos er ook aan geloven. Een geheimzinnig virus (zie afbeelding)dat weinig koorts veroorzaakt maar wel doet braken of dunpoepen. Zo lagen we de afgelopen week allemaal wel een dagje in de lappenmand. Het beddegoed extra gaan verschonen, de koelkast uitgemest, de handen vaker gewassen en alles lekker laten doorwaaien. Het helpt geen moer maar we doen zo dingen die we anders zouden laten liggen. Ook door dit virus een tijdje niet op de computer kunnen werken.