Een emotionele week werd besloten met het afscheid van Cor. We hadden een mooie plechtigheid op Huis Nieuw Rande. Coos met gedichtjes, Barbara speelde fraai viool, Cees sprak fijne woorden, Aleid droeg een gedicht voor, Jan Verhaar zong bewogen "Blijf mij nabij", ik had een diaserie over Cor in elkaar gezet en Pieter vertelde leuk en intiem over zijn opa. Vooral samen met Margreet en Aleid aan de bijeenkomst gewerkt en het verliep goed en mooi, in de stijl van Cor, niet te zwaar en toch niet zonder emotie. Na afloop mocht er gerust een borrel worden gedronken.
We hebben hem met de mannen na de condoleance in de stromende regen uitgedragen en met het gezin naar het crematorium gebracht. Niemand wil dood, althans weinigen, maar als je weet dat je zo'n uitvaart krijgt dan zou je er voor tekenen (op termijn). Het heeft wel wat om kinderrijk te zijn.
2 opmerkingen:
Een serieuzer reactie van Sjaak. Inderdaad heel stijlvol en in de geest van Cor, hoe kort en weinig intensief Sjaak hem ook gekend heeft. Maar het afscheid nemen van een echtgenoot/vader/opa komt akelig voorstelbaar voorbij op een bijeenkomst als vrijdag (met ouders van 74 en 69 jaar oud). Dit weekend maar even nog bij ze langsgeweest met alle kids en wederzijds genoten van het simpele feit dat je er nog bent.
Prachtig beschreven en mooie foto's.
Een reactie posten