Ik zeg wel eens dat wanneer ik een dag op het Centraal Station van Den Haag zou bivakkeren ik wel 100 min of meer bekenden zou tegenkomen. Het openbaar vervoer verbindt mij met anderen. Op weg naar de geldautomaat van het CS Utrecht liep ik Govert-Jan tegen het lijf. Hij stond aan de wieg van de ontsluiting van rechtsbronnen via het intranet en schreef er destijds met collega Oscar (foto rechts) een rapport over. Wij vonden het toen een wat te ambtieus plan. Niet hij en zijn collega werden gevraagd om de klus te klaren maar Stefan en ik. We probeerden hem er nog wel in te trekken maar hij was teveel op een zijspoor gezet en bleef solidair met padvinder Oscar.
Govert-Jan liep niet alleen op het station maar hij was in gezelschap van Anneke de K. (foto links) En die had ik al in geen 10 jaar gezien. Ze was toen coordinator van het bureau voor rechtshulp in Amsterdam. Tijdens deze korte ontmoeting herrinnerde ze er mij aan dat we wel eens flinke ruzies hadden gehad. Haar ogen glinsterden, ik had zelfs een keer gezegd dat ik van haar gezeur “een puntzak” kreeg. Dat lag na al die jaren nog vers in haar geheugen. Anneke werkt al weer jaren bij de provincie Overijssel en heeft daarnaast een praktijk als mediator.
Dat was de reden dat ze met Govert-Jan door het station liep. Hij doet voor Justitie een project op dat vlak. Zo ontmoette ik twee mensen samen die ik van uit een heel verschillende achtergrond ken.
Zaterdagochtend las ik in de krant dat Oscar, waarover ik ook al in geen jaren meer had gehoord, een zitting had geleid rond de zaak van Taida Pasic. En ik las een advertentie voor een functie bij de provincie Overijssel die me op zich niet onaardig lijkt.
De wereld hangt met draadjes aan elkaar en soms zijn er verbindingen die je niet kunt vermoeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten