Grafstem

Veel Pim Fortuyn de laatste dagen, in kranten en op TV. Het interview met zijn ex-partner Ari Versluis in NRC vond ik het aardigst om te lezen. Versluis beschrijft Fortuyns angst voor alles wat niet-Westers was en illustreert dit met een korte beschrijving van een gezamenlijke wandeling door een (zwart) gekleurd deel van Parijs. Het laat wat mij betreft zien dat angsten in heel sterke mate de ideologie kunnen bepalen. Appeleren aan angsten is de brandstof van religie en politiek en bepaalt de explosieve lading. Uit onderzoek blijkt dat wanneer Pim nog zou leven hij op 25% van de stemmen zou kunnen rekenen. De angst voor de “islamitische horden” zit er nog goed in. De aloude zegswijze dat angst een slechte raadgever is werkt (juist) niet door in ons politieke gedrag.
Bieslog wees mij op een kort hoorspel waarin de inteviewer Pim ontmoet op een Italiaans terras. Er onstaat een vraaggesprek met de overledene.De stem-imitatie is grandioos en het interview wordt daardoor volstrekt geloofwaardig. Alleen het moment dat Fortuyn zegt: “It’s a bloody shame” deed mij even teveel denken aan het nichtenregister van Willem Oltmans. Voor het overige: radio zoals het hoort.