Al meer dan 500 bladzijden gelezen in de biografie van Multatuli waarvan ik alleen ooit de Max Havelaar en Woutertje Pieterse heb gelezen. Maar ondanks mijn gebrek aan primaire bronkennis is het een mooie en toegankelijk geschreven biografie. Douwes Dekker bleek een vrouwengek, gokverslaafd en had, als'ie alsnog een goed baantje had gekregen Max Havelaar nooit geschreven. Hij hemelde zichzelf wel erg graag op. Daarom een enerzijds ontluisterend en anderzijds plezierig beeld: een mens zoals iedereen van vlees en bloed. Ook een mooie inkijk in het 19e-eeuwse Nederland. De broer van de schrijver heeft nog bij mij in de klas gezeten. Daar sta ik mij natuurlijk op voor, maar mooier is het nog dat ook de Achterhoek goede schrijvers kan opleveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten