Mijn vader had van die vaste uitdrukkingen waarvoor je je als kind toch wel een beetje geneerde. Zo zei'ie altijd dat hij een vrouw van 20 had, en dat was natuurlijk van 1920. Els viert vandaag haar verjaardag en gisteren zaten we aan het diner in Rotterdam. Wouter en vooral Willem lekker op hun praatstoel. We hebben hun hotelkamer in Hotel New York, directievertrek van de HAL, even bewonderd. Wat een ruimte. Gezellig gegeten, dat kan zelfs in Rotterdam, met uitzicht op de Maas.
1 opmerking:
Sjaak zegt: ervan uitgaande dat het voor een vrouw altijd fijn is om met jeugdigheid te worden geassocieerd: het omslagpunt in deze gedachtengang ligt nu dus rond de 52 en 53. Als je dit jaar zegt dat je een meisje van 52 of 53 hebt kun je werkelijk alle kanten op en je nooit een buil vallen. Grappig ook dat we allemaal meer op onze ouders lijken dan we willen en langzaam maar zeker dat toe willen geven.
Een reactie posten