De feestweek in de Bouwkunde zit er op. En die week mocht er zijn. De avonden waren kwalitatief goed, genoeglijk, afwisselend, boordevol mooie momenten en bomvol met publiek. Het Nieuwe Revue-concept werkte goed.
Heleen en Pieter (en ook Joep en Sander) zijn op vele manieren bezongen, bewierookt en op de hak genomen: het leek wel een lang bruiloftsfeest. De aankleding zorgde ook voor die associatie. Zelf kon ik slechts 2 avonden bijwonen en miste de vrijdag, waarover Hetty zo enthousiast was. Dat enthousiasme was mede te danken aan Jeroen Zijlstra, die Hetty, tijdens de nazit, na haar verhaal over het gebruik van "Durgerdam slaapt" als uitvaartmuziek voor Cor, medelevend drie zoenen gaf. "Zielig doen werkt altijd", zo wist Hetty er nog uit te krijgen. Ik vond Mieke Stemerdink (die van de Gigantjes) een hoogtepunt: ze zong louter Duitse liederen, vooral van Brecht en co. Het Duits leent zich sowieso voor mooiere zangvertolking dan het Nederlands maar bovendien deed ze het met gevoel en heel fraai getimed. Haar glitterende verschijning paste naadloos bij de nummers, haar liederlijkheid nadien evenzeer.
We eindigden met een swingfeest waarop we allemaal, licht potsierlijk, nog iets jonger wilden doen dan we zijn. Het was een passend besluit van ons 50-jarig, excuses ,25 jarig bestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten