13.3.05
De appel valt niet ver...
Mijn jeugd heeft mijn houding tegenover de zondag bepaald. Ik vind het een rotdag. We moesten altijd naar Opoe, in nette kleren, en dan ook nog wandelen. Je ziet het vaker, de ouders mishandelen de kinderen zoals zij ook zelf mishandeld zijn. Dus als het effe kan, hup wandelen in't bos. Meera (op foto rechts) was mee en het landgoed Verwolde was nog kaal en grijs en heel rustig. Iedereen vond het heerlijk om buiten te zijn, een zeer milde vorm van mishandeling. De dikke boom keek minzaam toe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten