Deze week (23 maart) zou Pa 84 geworden zijn. Dat had hij waarschijnlijk nooit gehaald, maar op zijn zevenstigste dat vond ik echt te vroeg. Zijn voorliefde om onbekende zandwegen in te rijden heb ik onmiskenbaar ook in mijn genen. Terwijl Hetty, zonder enige genetische verwantschap, bij het inrijden van dergelijke onbegaanbare paden precies dezelfde afkeurende reacties vertoond als mijn moeder.
Hier proberen we het met de slee achter de auto, Wolter op de slee, ik kijk toe en pa geeft de noodzakelijke aanwijzingen. Pasen vind ik echt van die dagen om aan je ouders te denken. Opstaan zullen ze niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten