Vorige week stond een er een geschreven potret van Andre Bolhuis in de NRC. De scheidend voorzitter van de Hockeybond werd toegedicht dat hij van hockey een massasport had weten te maken. Ontkakken zullen we maar zeggen.En het is inderdaad zo dat vele kinderen en ouders niet meer aan het stereotype beeld van Youp van 't Heks Gooise wereldje voldoen. Al zijn er nog wel raspaardjes bij. Hockey is typisch iets wat mijn vroegere aarderijkskundeleraar "een dalend cultuurgoed" zou noemen. Eerst voor de elite, later de middenklasse en misschien zelfs dan nog wel voor de arbeidersjeugd. Ik denk overigens dat het "witte" karakter van de sport sterk bijdraagt aan de daling.
Er zijn minder voorbeelden bekend van stijgende cultuurgoederen. Maar ze zijn er wel: de liefde voor Andre Hazes, je laten tatoueren en kopen bij de Aldi, om er enkele te noemen. Niet zo gek dus dat ik met mijn gezin voor de dalende goederen blijf opteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten