Een avond vol met therapeutische tips. Tijdens een lekker diner in de Keizerskroon, de jonge dienstertjes zijn wel erg onervaren, praten Jan en ik over hoe je om moet gaan met spanningen op je werk. Kiezen voor het hier en nu, schakelen tussen in en uit, je brein als teugel van het onderbewuste. Kortom een waardevolle en gezellige avond. Wanneer ik in de lach schiet valt mijn sigaar. Ik kruip over de vloerbedekking maar vind niks. Dan zie ik vette wolken uit mijn overhemdzakje komen. Zonder dralen kiep ik een glas water in mijn borstzakje en zo blus ik mijn avond af.
1 opmerking:
ha die Jan,
een verhaal van van het zakje weten, maar niet weten waar het peukje brandt. Er zit in je puntige weergave van onze conversatie ook een klein klok-klepel dingetje: "je brein als teugel van het onderbewuste". Ik meen dat het meer is: je brein (± 80% onderbewustzijn) is een 8-span dat nauwelijks te beteugelen valt. Het enige dat te doen valt is A. dit niet te willen dus overgeven eraan en B. regie-voeren d.m.v. het geven van betekenissen aan alles dat je toevalt. Benauwdheid en verstarring brengende betekenissen vervangen door ruimte en beweging brengende.
Bescheiden dien ik hier aan toe te voegen dat ík het niet echt puntig kan zeggen. Maar daar hebben we vorken voor, nietwaar?
tot de volgende keer aan tafel.
Een reactie posten