Eigen accent

Wie de nuance zoekt moet niet naar een voorstelling van de cabaretier Andre Manuel, Hij beukt er lustig en rauw op los, schuwt de generalisaties niet en kiest voor harde grappen. Z’n try-out in de Bouwkunde was meer een “leesvoorstelling”, aaneengeregen columns, en nog heel weinig vorm. Hij gaat er dit keer geen muziek in stoppen en hij wordt binnenkort voor het eerst geregisseerd. D’r moet nog veel aan gebeuren.
Andre deed mee aan het Leids Cabaret Festival en komt uit Diepenheim (bij Goor). Z’n vorige voorstelling “Lazerus” deed hij de laatste twee keer in het dialect. Binnenkort is hij ook te zien in de regio-oost-soap. Z’n helpers zijn ook altijd plat pratende jongens.

Wat is dat toch met die provinciale artiesten die een breder publiek vinden: Rowwen Hèze, Daniel Lohues, Ge Reinders , Herman Finkers en ook Andre. Ze doen hun kunstje vaak in gewoon Nederlands maar schuwen een optreden in hun volkstaal niet. Ze dragen bij aan de cultivering van hun “eenvoudige” komaf: het platteland.
Je leest wel eens dat de hang naar regionalisme de tegenhanger vormt van de globalisering. Mensen weten zich veilig en beschut in eigen kring. En op deze golf surfen de genoemde artiesten mee. Ik weet het niet, ik denk eerder dat het dialect en het kokketteren met hun afkomst bijdraagt aan een authentieke uitstraling. Ze hebben als vanzelf een eigen accent en zoiets scoort hoog in de Idolstest. (Boer zoekt vrouw is ook al zo populair) Kortom, ik weet waar ik het van hebben moet.