Via een van mijn feeds kwam ik terecht bij
PCZapper , een combinatie van software en enige kabeltjes, om je PC en TV zodanig met elkaar te verbinden dat je "Uitzending gemist" via internet op je TV te zien krijgt. De software kan nog meer en ik ga het uitproberen. Via het programma belandde ik toevallig bij een documentaire die vorig jaar door het Uur van de Wolf werd uitgezonden over het leven van Ischa Meijer. "Ik hou van mij" luidt de titel van die documentaire, ontleent aan een lied van Ischa waarin hij zijn leven bezingt. De documentaire is niet alleen mooi opgezet maar bevatte een bijna chronologische interviewreeks met de vrouwen waarmee Ischa een relatie had gehad. En dat waren er nogal wat. Die beelden werden aangevuld met observaties van broer en zus en fragmenten uit een interview dat Ischa ooit gaf aan een leerling van de journalistenopleiding. Door dit alles was het citeren uit passages geweven van zijn sterk autobiografische boek "Brief aan mijn moeder". Het geheel leidde tot een indrukwekkend beeld van een zeer moeilijk mens, voor zichzelf en vooral ook voor zijn omgeving. Iemand die altijd op zoek was naar erkenning. Waarbij de erkenning van anderen als surrogaat gold voor de erkenning die hij zocht van zijn vader. Hij was iemand die zijn tragiek productief trachtte te maken: in zijn werk, in zijn relaties en vooral in zijn uitbundige sexleven. De vrouwen aan wie hij zich vastklampte, hooguit voor even, spraken allen openhartig en met veel gevoel over hem. Ondanks dat ze door hem misbruikt, verlaten, bedrogen of leeggezogen waren. Een lelijke man met magnetische krachten. Krachten die hem zelf dan weer tegenstonden en tot vernietigingsdrang leidden.
Ik heb zeer geboeid gekeken. Met dank aan het Uur en PCZapper.
(Op de VPRO site is een mooi overzicht te vinden van beeld- en geluidmateriaal van c.q over Ischa Meijer)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten