Politiek ramptoerisme

(foto: Kamp en Hoogervorst spoeden zich over het Plein naar de Treveszaal)
Al vroeg in Den Haag voor een meeting over tuchtrecht op het Internet. Pas om drie uur een volgende bespreking en het weer is zonnig en warm. Ik installeer me op een bankje op het Plein, vlak voor de ingang van de Tweede Kamer. Broodje en boekje en een beetje rondkijken. Over het Plein vliegen heli’s en straaljagers die zo op feestelijke wijze de landelijke veteranendag komen opluisteren. Ik proef de politieke onrust en vraag bij de parlementaire portier wanneer JP een verklaring gaat afleggen naar aanleiding van het debat dat die nacht is gevoerd over de naturalisatie van Ayaan Hirsi Ali. Omdat de ministerraad er wat langer over moet vergaderen zal dat pas rond vieren gebeuren. Te laat voor mij.
Ik ga terug naar mijn bankje. Ik kijk op van mijn boek.Bert Bakker en Lousewies van der Laan komen rustig aangekuierd. Lousewies knikt mij vriendelijk toe, ik knik terug. Ze stoppen achter me bij een alternatief kraampje ter gelegenheid van de parlementaire eindjaarsbarbeque die op het afgesloten Binnenhof plaatsvindt. In het kraampje worden vegatarische hapjes uitgeserveerd. Lousewies, een fanatiek vegaterier zo had ik al eens gelezen, omhelst er diverse mensen. Boven haar wappert het spandoek “Wakker Dier”. Ik heb een binnenpretje om de toepasselijkheid van dit beeld vanwege het diep-nachtelijk debat, maar kan zo snel geen foto maken.
Een paar uur later zet Lousewies de tanden in het kabinet Balkenende. Een vegetarier als politiek omnivoor.

(Laatst knikte Prof. Schuyt, zie blogje, ook al naar me. Heb ik een knikvragende blik of zou ik zelf in mijn onderdanigheid al een klein beetje naar ze neigen zodat ze als het ware terugknikken. Of lijk ik op een ander die ze te denken te kennen?
Als ik het ooit niet meer goed weet ga ik er een vaste plek zoeken en word ik “De Haagse Pleinknikker”)
(P.S. Waar stront is, is Jan. 5 jaar geleden was er een oploopje bij het torentje van premier Kok. Ik, daar toevallig voorbij komend, er op af want enige sensatielust is mij niet vreemd. Iedereen zei dat Kok zo zou komen zeggen dat z’n kabinet gevallen was. En jawel een halfuur later stond hij daar voor de camera’s te verklaren dat’íe naar de koningin ging. Ik ruik wanneer kabinetten vallen. Dan zie je me rond het Binnenhof spoken. Politici sidderen. Pas op hij is er weer, de “Haagse Pleinknikker”)