't Is al bijna weer uit: een high tea. Maar Han en Erna, de ouders van onze onvolprezen oppas Babs, durfden het toch nog aan voor hun 25 jarig huwelijksbestaan. Dus wij naar Vaassen en in de tuin van het koetshuis van de Cannenburg taartjes en muffins zitten eten. Het dieptepunt was wel dat we met onze buren moesten zingen voor het zilveren paar. 'T Is uit het leven gegrepen: een hele vette baard. Het weer, de thee en Theo aan de statafel maakten veel goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten