“Ik ben negenenveertig en jij, ik ben negenenveertig en jij, ik ben negenenveertig en jij? En jij, en jij? ”, krijt de schrijfster tegen de hoofdrolspeelster van het toneelstuk de Tweede Vrouw, waarvan we de repetities meemaken in het toneelstuk “Opening Night”. Ouder worden, het verlies van je jeugd en het leven als een veel gelaagd rollenspel, zijn thema’s van deze voorstelling op basis van een film van John Cassavetes. De kritieken waren juichend en het stuk was daadwerkelijk heel goed met een mooie rol voor Elsie de Brauw. Zelfs Hetty bleef wakker. De video werd zeer functioneel gebruikt waardoor je heel dicht op de spelers zat. Net als in de film.We zaten in de Amsterdamse Schouwburg en onze eigen Albert Verlinde, Pieter, spotte Femke H., Ed van Th., Harry de W. Hans K. en vele, vele anderen. Voordat we ons tussen deze BN’ers stortten aten we wat gehaast bij Cox. De krappe tijd maakte het wat hectisch en het horeca-echtpaar waarmee we waren, die dag 23 jaar samen, Heleen had een mooie gouden ring van Pieter gekregen, wisten dat nog iets te verhevigen. “Is er geen brood? Mevrouw, eh, kunnen we wat brood krijgen. De wijn heeft kurk. Proef eens Pieter. Mmm, ja,ja. Zal ik nieuwe vragen? “
Negenveertig. Een stuk over onze leeftijd, althans die van Heleen en mij. Vrijwillige identificatie. Onontkoombaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten