De Diepenveense dichter Hans Ekkel heeft zijn nieuwe bundel de titel "Het Tuinfeest" gegeven. Hij was geinspireerd geraakt door ons Deventer poeziefestival. Daarom had hij bedacht dat het leuk was om bij het ten doop houden van de bundel een exemplaar te overhandigen aan een vertegenwoordiger van de organisatie. Heleen en Sander konden helaas niet dus ik moest opdraven in boekhandel Praamstra. Het was een heuse premiere, er waren wel 50 gasten die op de receptie waren afgekomen. Vriendelijk nam ik het boekje in ontvangst zonder ook maar enige toezegging te doen dat Hans ook ons Tuinfeest zou mogen komen opluisteren. Ik had daartoe ondubbelzinnige instructies gekregen.Aanvankelijk dacht ik dat ik het een bundeltje betrof van mijn oud- leraar Nederlands Frits Ekkel, maar het was zijn broer. Frits was overigens wel te gast op de vernissage en ook een andere oud-leraar: Hans Zoetbrood. Het is grappig om te ontdekken dat je verhouding tot die twee leraren nog precies dezelfde is als pakweg 35 jaar geleden. Met Frits heb ik direkt het gevoel "contact" te hebben, hij noemde ons weerzien, dat zich met enige regelmaat voordoet de laatste jaren, een feuilleton van korte ontmoetingen. Onder die ontmoetingen zit een soort intensiteit. Hans Zoetbrood hoort nog steeds het liefst zichzelf praten en trekt daarmee een muur op welke leidt tot nagenoeg geen enkele vorm van communicatie. Dat je verhouding tot anderen zo is geimpregneerd is een geruststellende gedachte: we worden op sommige punten nooit ouder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten