Smal is uit, breed is in. Althans in de ambtelijke praktijk waarin ik verkeer. We hebben een rechtspraakbrede informatiearchitectuur. We krijgen een justitiebreed rekencentrum. We moeten meedoen aan rijksbrede inkooponderhandelingen met uitgevers.Het zegt u niks, dat jargon, maar voor ons is het vooral vervelend. Want het “brede” wordt niet zo gemaakt dat jij er voordeel van hebt, er profijt van trekt, het voor jou beter wordt. Het “brede” betekent vooral dat je je moet voegen naar algemene regels, kaders noemen ze dat nog steeds eufemistisch Dat je je moet aanpassen aan de grootste gemene deler en je moet voegen in samen overeengekomen, een ander woord voor opgelegde, procedures. Breed is een woord van managers en meer nog van staflieden die zich op 1 hoop gooien om hun hindermacht definitief te vestigen. De redenen voor deze vormen van uniformerende centralisatie zijn zo oud als de overheid zelve. Het kan toch niet zo zijn dat diversiteit goedkoper is dan een wagonlading coordinerende ambtenaren, of dat naast en langs elkaar heenwerken creativiteit meer stimuleert dan vuistdikkende handboeken met voorschriften, of dat eigen verantwoordelijkheid en initiatief effectiever zijn dan inspectie, toezicht, auditing, en strakke regie. We moeten niet alleen onze wegen, onze rivieren, televisies, onze SUV’s, zonnebrillen en onze organisaties breder maken. Bovenal moeten we onze blik verbreden.
Bij Bistro hielden we het tot op heden tamelijk smal. “Scope creeping” was ons devies. Smal houden om voldoende diepgang te krijgen, zullen we maar zeggen. Dat is definitief passe. De oppervlakte lonkt. Vanaf nu maken wij ons breed.
3 opmerkingen:
Would you believe it, dat 'wij van de inspectie' als eerste kenmerk van goed toezicht 'eigen verantwoordelijkheid' van de onder toezicht gestelden (of zoals sommige collega's met een grijns melden, toezichtgenietenden) hanteren? Nu alleen nog maar waarmaken en dat is voor veel van Elsjes collega's nog wel moeilijk. Want vertrouwen is goed, maar controleren is voor veel inspecteurs nog altijd beter.
Risicoloos voetbal. Tikkie breed, liever dan een risicovolle pass of dribble. Indekken en de verantwoordelijkheid elders beleggen. Liever een laffe 0-1 via een counter dan met open vizier 3-3 spelen. De knikkers en niet het spel en het spel dat gespeeld wordt is geniepig, verborgen, achter en met de elleboog. Voetbal en beleid lijkt zoveel op elkaar
Gelukkig kan deze overheidsmanager binnen dit vervlakkingsparadigma het wel breed laten hangen, zonder al te veel te hoeven plannen :-).
Een reactie posten