Dienstverlening aan je lichaam vind ik altijd iets intiems hebben. Daarom ga ik graag naar steeds dezelfde huisarts, tandarts, fysiotherapeut en ben ik nogal monogaam ingesteld. Niet iedereen mag aan je gaat zitten frunniken, je witte buik bedrukken, of je adem van heel nabij opsnuiven. Dat van die dienstverlening aan het lichaam geldt ook voor de kapper. Omdat ik weet dat Arno ’s morgens altijd het eerste half uur, van kwart over acht tot kwart voor negen voor zijn rekening neemt, bezoek ik kapsalon Fischer meestal rond die tijd. Soms moet ik genoegen nemen met Judith of Sandra, maar vaak zijn het de vertrouwde handen van Arno die mij behendig en snel van mijn al te wilde haren verlossen. Maar Arno stopt met de kapperszaak en kiest voor meer zeilen in Friesland en golfen in de omtrek. Hij zei dat hij bezig was met zijn afscheidstournee. Dat vertelde hij, de anders zo rustig en bedaarde kapper, niet zonder enige emotie in zijn stem. Een zaak van de hand doen, stoppen met een deel van je werk - hij heeft ook nog een meubelzaak- gaat bij Arno, die de zaak samen met zijn vrouw, letterlijk met eigen handen, heeft opgebouwd, van auw. Mij rest niet anders dan op zoek te gaan naar een nieuwe kniprelatie. Tijd voor een jong ding?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten