Ik vind de wandelstukjes van Joyce Roodnat in de NRC niet altijd even boeiend. Ik wil er graag iets meer aanbeveling in. Afgelopen weekend ging ze eens echt uit haar bol. Ze beschreef het (nieuwe) deel van het Havezatepad dat vanaf Markelo, via Diepenheim naar Goor loopt. Haar enthousiasme spat van het papier. Ik ken de meeste stukken van de wandeling natuurlijk. In een van mijn blogjes dweepte ik al eens met een wandeling door het Westerflier. En op het afgedrukte kaartje van het Havezathepad zie ik dat dit parcours daar over het mijne ligt.
Het pad loopt ook langs het laatste kasteeltje dat mijn voorvaderen ooit bezaten: het Wegdam (zie plaatje). Roodnat schrijft: “een havezate is, onthult een informatiebord, ‘een adellijke getimmerte’. De adel is niet gek: die timmert waar het mooi is. Hier dus…’
Een kleine correctie is op zijn plaats. De adel maakte het mooi waar ze hun huizen timmerden. Ze lieten fraaie tuinen aanleggen en zogen kleine pachtboeren uit, boeren die een relatief kleinschalige landbouw bedreven op niet al te grote percelen De adel hield de ruilverkavelaars buiten de deur en deed aan houtvesten. Anders gezegd: de adel droeg op zijn manier bij aan de vorming van wat we nu een mooi landschap vinden.
Gaat het zelf zien en wandel. Geniet van een stukje voorvaderlijke geschiedenis en ruik mijn roots: de stal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten