Morales, de Jan Marijnissen van Bolivia, maar dan wel President aldaar, bij ons op staatsbezoek, moest maandag eerder terug naar zijn land omdat er een conflict opgelost moest worden met grootgrondbezitters. Dit jaar nationaliseerde hij de olie- en gaswinning in zijn land. Toch bezocht hij vrolijk het hoofdkantoor van Shell in Den Haag, waar hij door baas van der Veer met alle egards werd ontvangen. Dat vind ik mooi om te zien: niet van die millimeterpolitiek.Terwijl Morales terugvloog naar de opstandige grootgrondbezitters in Bolivia bereidden Hetty en ik ons grondbezit uit met wel 45 vierkante meter. Bij notaris Sijbe Kuipers werd de leveringsakte gepasseerd voor onze voortuin, die we tot nu toe huurden van de gemeente Deventer. Alle anderen buren hadden hun tuintje al jaren geleden gekocht maar ik vond het wel aardig zo’ huurcontract voor 60 euro per jaar. Om de totale waarde van het bezit op te krikken kozen we uiteindelijk toch maar voor koop.
Ik moet bij zo’n notaris altijd een beetje wijsneuzen. Ik wees hem op de gedoogplicht in art.9 waarin we moeten dulden dat openbare nutsdiensten van de Gemeente en openbare nutsbedrijven belast met water, gas etc. kabels en buizen in of onder ons perceeltje mogen aanleggen. Hoe zit het met deze plicht wanneer deze bedrijven niet meer “openbaar” zijn maar zijn geprivatiseerd. Moet ik hun gewroet in mijn grond dan laten welgevallen, zo vroeg ik aan de vrolijke notaris. Kuipers vond het een interessante vraag doch moest het antwoord schuldig blijven. Wellicht vloeit er voor hem een spannend artikeltje in WPNR uit voort. Hernationaliseren die nutsbedrijven, zou ik zeggen. Ik zie met genoegen straks 5 beambten om die ene gravende collega in onze bloedeigen tuin staan. Morales is hier niet dan voor niets geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten