Uitgedorpt

Allenig heet de voorstelling, het optreden eigenlijk, van Daniel Lohues. De helaasheid der dingen het boek van Dimitri Verhulst. Het eerste gezien, het tweede gelezen. En in een vorige blog repte ik reeds van een bezoek aan Jeroen Zijlstra. Allemaal authentieke mannen van het platteland en ze verloochenen hun afkomst niet. Zijlstra en Verhulst zijn onthecht, weemoed en verliefdheid op hun dorpse jeugd zijn belangrijke thema’s in hun werk, waarbij het rauwe onopgesmukte verleden van Verhulst met heel veel vaart en humor wordt verteld. Lohues cultiveert zijn regionalisme door in een Drents dialect te zingen, z’n entra-acts doen in onderkoeldheid sterk denken aan Finkers. Na het bombardement van deze dorpse gevoelens in de afgelopen twee weken is de emmer nu wel vol. Verhulst wint omdat zijn sentiment er niet bovenop ligt maar er tussendoor sijpelt. Ik verlang nu even naar de grote stad.