Wilders is met zijn actie rond de dubbele paspoorten van Aboutaleb en Albayrak geheel en al ontmaskert als een vreemdelingenhater pur sang. Het moeten tekenen van loyaliteitsverklarringen is een praktijk die rechtstreeks kan worden ontleend aan het fascistische regime waaronder ook ons land geleden heeft. Eindelijk mensen van allochtone afkomst in het kabinet , het zou ons moeten verheugen, en dan dit gezeik van Wilders. Aan wie zijn al die pensionado’s in Spanje en tweede huiizenbezitters over de grenzen eigenlijk loyaal? Hoe meer paspoorten hoe beter in de globale village! Maar opvallend aan het politieke gedoe rond deze paspoorten is het lage profiel dat de SP in deze kwestie kiest. Op het weblog van Jan Marijnissen is er niets over te vinden, terwijl hij er op tal van onderwerpen als de kippen bij is om zijn visie te geven. Van hem zou je toch mogen verwachten dat hij de opvattingen van Wilders actief zou bestrijden. Zwijgen is ook een vorm van politiek bedrijven , een vorm die we uit diezelfde geschiedenis maar al te goed kennen. De SP laat zich zo wel kennen want tegen een stroom ingaan zou wel eens stemmen kunnen kosten op 7 maart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten