Stefan hield op mijn verjaarsfeestje, als nazaat van een van mijn typetjes, een toespraak over mijn gemiste kansen. Net niet de goede rechtenstudie, net niet de goeie vrindjes, geen meisje van stand getrouwd en te weinig oog voor de uitgeversbelangen. De lengte van de voordracht, het luistert nauw in het leven, deed ietsje afbreuk aan het effect van de leuke tekst.
Ter voorbereiding van een bijeenkomst van IT-top van onze rechtspraak had Stefan een notitie van twee A-viertjes vervaardigd. Onze taakverdeling is zodanig dat ik bij die bijeenkomsten zit en niet Stefan. De notitie vormde de leidraad van het betoog dat collega Marcel hield over het mogelijke nut van de inzet van een suite, in ons jargon een samenstel van softwareprodukten dat beoogt een veelheid aan functies te kunnen ondersteunen, ten behoeve van de ontwikkeling van programmatuur voor de rechtspraak. De voorzitter wist de notitie te ontfutselen aan de secretaris en droeg er uit voor om het uiteindelijke besluit te formuleren. Marcel gaf openlijk de credits aan Stefan. De lengte van het stuk deed afbreuk aan de complexiteit van het keuzevraagstuk waarvoor we ons gesteld zagen, maar het effect was optimaal. Over nauw luisteren gesproken.
1 opmerking:
Kwestie van rolvast zijn en je plek kennen. Sjaak is kennelijk beter als tekstschrijver dan als performer. De langdradigheid van de jonge Duvekot was overigens zo bedoeld maar timing is alles.
Een reactie posten