We nemen de opvoeding serieus. Deze voorjaarsvakantie een bezoek aan het technische wetenschapsmuseum Nemo. Met kerst al Naturalis gehad.
Ik moet zeggen dat zowel het kinderrumoer als het gebodene niet aan de feestvreugde bijdroeg. Veel opgeleukte proefjes met uitleg en vooral veel gedoe met computers. Dat kun je ook thuis. Een wat ruim uitgevallen natuur- en scheikundepracticum. Ik hoorde de echo van natuurkundebulderaar De Groot en kreeg de geur van de de zuurkast van Van den Oever weer in de neus. Destijds - en nog steeds - begreep ik de stof niet, het reikte ver boven mijn intellectuele kunnen. 't Is geen pretje om ruim een halve dag te worden herinnerd aan je eigen stomheid.
Het leukst vond ik een boek in de koffiehoek met een panoramafoto van Amsterdam vanaf het dak van Nemo. Behalve een langgerekte foto bevatte het boek een kaart van Amsterdam rond 1500. Daar kan ik gerust 10 minuten naar kijken.
Techniek in zijn omgeving vind ik fascinerend. Een stoommachine, een ratelende fabriekshal, binnen in een machinekamer van een boot of een zoemende computerruimte, je kunt me er voor wakker maken. Natuur- of scheikunde in zo'n laboratoriumachtige omgeving is verambtelijkte techniek: stofjassen in een kantoortuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten