17.2.06

Mon espée


De rechtspraak geeft veel geld uit aan automatisering. Er zijn twee grote kostenposten: beheer en ontwikkeling. Die kosten zijn in de begroting opgenomen. Het beheer valt duurder uit dan men had verwacht en men is begonnen met grote ontwikkelprojecten die uit het geld dat beschikbaar is bij lange na niet kunnen worden betaald. Echt handig is het niet aangepakt.
Onze organisatie staat bekend om zijn relatief kleinschalige en vooral daarom tot resultaat leidende projecten. Maar vanwege de problemen was er besloten dat wij ook maar een beperkt budget zouden moeten krijgen. Dat hoeft geen ramp te zijn wanneer je dat netjes overlegd hebt en met elkaar hebt bekeken welke dingen je vervolgens nog wel moet doen en vooral moet laten. Van het overleg was geen sprake, evenmin van heldere keuzen.
De afgelopen twee weken zijn Stefan en ik op diverse fronten druk bezig speelruimte terug te winnen. We schreven brieven die we niet verstuurden, we bevestigden elkaar in ons gelijk over verspilling elders en we spraken met onze bazen. Het resultaat is nog niet bemoedigend. Maar onze vechtlust is opgewekt en daarbij moet ik af en toe denken aan de wapenspreuk die onze familie ooit gevoerd schijnt te hebben: "het zwaard is mijn wapen en God is mijn hoop". In Den Haag klinkt ons gekletter en hoefgetrappel indringend. We laten wat mij betreft onze "tegenstanders", net als destijds, verdrinken in hun eigen -financiële- moeras.

Posted by Picasa

Geen opmerkingen: