Ik ben een tomeloos bewonderaar van Frits Abrahams. Zijn dagelijkse columns in NRC zijn vier van de vijf keer heel goed. Hij observeert raak, snijdt herkenbare onderwerpen aan, zoekt zijn onderwerpen actief op en schrijft fabuleus. Ooit beval hij Ben van Meerendonk aan . Inmiddels is een deel van de collectie van Van Meerendonk op het geheugen van Nederland te vinden. Vorig jaar verscheen een agenda met een 'Amsterdamse' selectie van foto's van hem. Vrijdag kreeg ik het in een mooi postpakketje toegezonden van een antiquariaat.
Deze foto heet "Eerste schooldag. Hans van Meerendonk gaat naar school, Amsterdam -Oost (13 augutus 1947)". Ik vind de plaat meer dan alleen ontroerend. De compositie is fraai, de hal als schilderijlijst, als trompe d'oeuil (zo heet dat geloof ik). De straattegels geven letterlijk perspectieflijnen terwijl de ventilatiegaten aan de overzijde het symmetrische karakter benadrukken. Moeder is haast uitgeknipt en het silhouet spreekt geruststellende woorden naar Hans. Hij gaat zonder moeder, maar waarschijnlijk met het vriendje of buurjongetje dat rechts nog net zichtbaar is naar school. Met glimmende schoenen, een grote tas en nieuwe kniekousen. De fiets, de bakstenen huizen en de petieterige kozijnen maken het tafereel oer-hollands. Hans stapt over enkele ogenblikken de nieuwe maar overzichtelijke wereld in.
(klik op de foto voor een vergroting)
1 opmerking:
Ik denk niet dat het moeder is die afscheid neemt van Hans, maar de juffrouw op school die Hans welkom heet. Welk woonhuis heeft een hal met zulke brede (openslaande) voordeuren? Dat moet wel een school zijn.
Een reactie posten